“Ver Elini Türkmeneli” hemen hemen on yilin mahsulü."deniyor kitapyurdu'ndaki tanitim yazisinda. "Sebebi, " diyor yazar, devam ediyor; "simdiye kadar edebiyatimizda çok az denenmis anlatimidir. Bilhassa post-modernlerde, anlatici ve kahraman bakis açisinin birlikte kullanildigi romanlar var; Iskender Pala ve Oguz Atay’in eserleri gibi... Bilemem, belki de okuyucu dikkati gerektirdigi için, bu ifade sekillerinde üçlü bir anlatim denenmemistir.
“Ver Elini Türkmeneli”, böyle bir anlatimin arayisi oldugundan defalarca üstünde durmak zorunda kaldim. Son kitaplarimdan biri hikâye ve deneme iken neden romana yöneldigim sorulursa eger sunlari diyecegim. Ögrencilere akilli tahtada “Kurulus” sinema filmini izlettigimde hadisenin akillarinda daha çok kaldigini, ilmî bir metni bazen hatirlamadiklarini müsahede ediyorum.
Eli kalem tutan arkadaslar, bence hüner gösterme merakindan öte biraz da günümüz gençligini düsünerek eser vermeliler. “Ver Elini Türkmeneli (Gönül Sayhasi-1)”, sekiz baba önce Kerkük’ten göçmüs bir Türkmen ailenin evladi olarak dedelerime minnet nisanesidir ayni zamanda. Üçleme hâlinde olacak nehir romaninin da ilk basamagi. Tabi üçüncüden önce NUR ÜSTAD'in diger versiyonu araya girmezse tabii.