Acının ne dilli var ne adı
Acı derin bir kuyu
Okunan bir gazete haberinde
Bazen bir kalpte yer bulur
Bir annenin bakışında
Bazen çaresiz bir babanın suskunluğunda
Hem söylenen hem söylenemeyen sözlerde
Bir kalemin ucundan dökülür beyaz sayfalara
Yapışır bedene yavaş ve sinsizce
Alır seni senden haberin olmaz
Çürütür içini gitmez durur orda
Gündüzü geceye uykuyu kabusa
Toprağa gökyüzüne sinen onca acı
Yağmura karşın gözyaşları
Ne çok sessizlik ne çok acı vardı
İçine içine ağlayan ne çok insan vardı
Acının içinde kaybolan ve ölen
Evlat acısının adı bir tanımı yoktu
Acının bir dilli yoktu bir rengi olmadığı gibi