*Nasıl ki, temiz, pâk güzel elbiseler sevilir ve aranır, pis, sâkil olanlar ise istenmez, öyle de; Güzel huylu, güzel ahlâklı insanlar sevilir ve onlarla olmak istenilir. Kötü huylu, bozuk ahlâklı kimseler de sevilmez ve onlardan uzak durmak gerekir.
*Güzel huylu, düzgün ahlâklı insanlar 'ADAM'DIR.
*Kötü huylu, bozuk ahlâklı insanlara asla 'ADAM' DENMEZ. ONLARA 'BELHÜM EDÂL' (Hayvandan da aşağı) DENİR.
*Elbiseler, şayet içlerindeki beden düzgünse güzel dururlar.
*Elbiseler, görüntüyü gizlerler, ama kokuyu gizleyemezler.
*Beden çürümüş, kokuşmuş ise, elbise ne kadar güzel olursa olsun, o pis kokuları yok edemez.
*Normal insanlar pis kokulardan kaçarlar.
Ancak pisliklere bulanmışlar kaçmaz.
*Makam-mevki, mal-mülk de elbiseler gibidir.
*Şayet;Bir makam-mevki de bulunanlar, o yerlerin gerekli şartlarını taşıyorlarsa (yani liyakâtli iseler) ve sû-i istimâl de (kötüye kullanma, yolsuzluk, hırsızlık, rüşvet,vs) yapmuyorlarsa bir değerleri vardır.O zaman o rütbeler nûrun âlâ nûr (güzelin güzeli) olur.
Yok böyle değil de aksi olursa; o zaman o rütbeler ne kadar yüksek olursa olsun, pisliklerin görülmesini belki bir süreliğine örtebilirler. Ama etrafa yayılan pis kokularını asla yok edemezler.
*Malı-mülkü olanlar da, onları helâl- meşru yoldan kazanıyor ve helâl yollara harcıyorlarsa bir değeri vardır. Bunun aksi ise yani haramdan kazanıyor ve haram yollara sarfediyorlarsa bir değeri yoktur. Sadece Cehennem'e yakıt olur.
'İNSAN OLARAK DOĞMAK MARİFET DEĞİLDİR. ÇÜNKÜ DOĞAN İNSAN, KENDİNİ YARATMIŞ DEĞİL. ONU ALLAH YARATMIŞTIR. MARİFET DE ALLAH'INDIR.
*AMA İNSANIN 'ADAM OLMASI' KENDİ ELİNDEDİR.
*İNSAN, ALLAH'A İMAN EDERSE, İMANIN GEREĞİ OLAN AMELİ (icraatı) Hz.PEYGAMBER'İN GÖSTERDİĞİ VE YAPTIĞI GİBİ İHLÂSLA YAPARSA, O ZAMAN ADAM OLUR.
BÖYLE BİR KİMSE NE KENDİNE VE NE DE BAŞKALARINA ASLA KÖTÜLÜK YAPAMAZ. ONDAN ANCAK HAYIR VE İYİLİK SUDÛR EDER
*DÜNYA'YA İNSAN OLARAK GELMEK MARİFET DEĞİL, LÂKİN DÜNYA'DA 'ADAM OLMAK VE ADAM OLARAK GİTMEK MARİFETTİR'.