Ah zaman ; Aç kulağını dinle beni…
Ama önce sıyrıl bulunduğun mekandan…
Benim ben, anamın kuzusu,
Kuzularımın anası…
Ah zaman;
Her sabah bir anne kalkar yatağımdan…
Başı dik, gözü kara, gönlündeki Rahmandan…
Her gün geçer coşkun sulardan, sıradağlardan…
Ah zaman;
Her gün ufak bir çocuk kalkar yatağımdan…
Efkarlı başı bir kucak ister anacığından…
Gönlü kırık, hayalleri yamalı, vurulmuş umutlarından…
Örselenmiş bir çocuk kalkar yatağımdan…
Bir damla huzur, biraz güven, zerre kadar kaygısızlık ister anasından!
Ah zaman ;
Anam benden, ben anamdan…
