Fark ettiniz mi, kimse memnun degil hayatindan yada bi çogu diyelim. Çabalamak istemiyor, hersey çok basit olsun diyenler belki de.. En çok mutsuz olanlar.
Oysa ki "Dünya burasi" hersey basit olsaydi burda imtihan da olurmuyduk unuttuk mu.!
Fark ettiniz mi, herkes üzgün,
kendi hayatlarinin kiyisinda oturmus
Kendileriyle küskün, yorgun, kirgin, öfke dolu yürekleri
Ne yaptigini ve ne yapacagini bilmeden, öylesine içlerinde ki denize tas atar olmus
Güvenmiyorlar yüreginde, yaninda, kiyisinda, kösesinde duranlara, oysaki bir güvense, bir inansa...
Kabuk tutmus yaralari öyle derin öyle canlari aciyor ki kasimiyorlar, kanamasin diye.
Çoktan vazgeçmisler kendilerinden, asklarindan, sevdalarindan, umutlarindan yasamlarindan, hayallerini süsleyen yarinlarindan...
Gülmeyi, gülümsemeyi, sevmeyi, sevilmeyi, merhameti unutmuslar.
Bir fincan kahvenin dostluk hatiri çoktan unutulmus. Ortada ne kahve kalmis ne de doyumsuz muhabbeti..
Komsuluk, yok olmus düzen bozulmus.
Iliskiler sahte, herkes yara bandi olmus,
Yüzler karanlik ve anlamsiz ki, gün aydinlansa ne yazar
Herkes o kadar yarim ve çevirim disi, umurum disi olmus...
Kalp bahçeleri kirli atik ve yalan sularla beslenir olmus,
Bütün yollar elektirikli dikenli teller, bombalarla dösenmis.
Kalp kapilari pasli köçeklerle mühürlenmis,
Ne olmus...,
Neler olmus...
Neden olmus.
Insana ait tüm degerler bir bir yok olmus.
Dünya öylesine nefes alan,
Kefensiz, elbiseli ölüler ile dolmus.
Kalp durmus, dil susmus, umudu yok olmus, kendi ufkunda kayip olmus. INSANLARLA dolu etrafimiz.
Sahi hangimizin terazisi dengede?
Bir içinde biriktirdiklerine bak,
bir de döktüklerine.
Dünya ters düz olmus
Kimileri, dünyayi ele geçirmis
Kimilerini, dünya ele geçirmis.
Aslinda KIYAMET kopmusta ne hanci nede yolcu farkinda degil.
........
Yine de dilegimdir yarinlariniz umut, yüreginiz bitmeyen huzur, ve sevgiyle dolsun umut ve hayalleriniz rengarenk çiçekler açsin.
Selam ve dua ile
Emine Ipek
