Son günlerde birçok köse yazarlari köselerinde “Gençlik Nereye Gidiyor?” diyerek yakinmalarini dile getiriyorlar.
Evet, maalesef haklilik paylari bulunuyor. Sevgili okurlarim! Özünde gençlerimiz piril piril, tertemiz. Ama biz yetiskinler çok çabuk olarak hemen gençlerimizi suçluyoruz. Birçok köse yazarlarinin veya gençleri suçlayanlari dinledigimde kendimce yanlis ve haksiz buldugum çok yönlerini görüyorum.
Aslinda gençligin bu duruma gelmesinde bizlerin hiçmi etkisi yok? Tam tersi tek sebep bizleriz diye düsünüyorum. Anne, baba ve çevrenin etkisi çok büyük sevgili okuyucularim.
Birlikte oturdugum sitemizin bir okuyucusu olan kardesimiz, “Abi bütün kiymetli yazarlar, genelde dikkat ettim, bizlerden yani gençlerden sikayetçiler.”
Bu kardesimizin bu tür sikayeti, beni kendi dünyamda uzun bir düsünceye sevketti. Düsündüm, herkesin sorunlarindan biri, disarida kimle görüsseniz, sizlere hemen “Ne olacak bu gençligin hali?”, Seneler öncesinden günümüze kadar ayni sikayetler.
Birçogumuz evlatlarimizin bize benzemesini isteriz. Bize itaatkar olsunlar, sözümüze hiç itiraz etmesin ve en önemlisi ise, bizim yaptigimiz hatalari yapmasinlar diye düsünürüz ve onlari bu konuda ikna etmeye çalisiriz.
Daha da ileri gidelim dostlar, bizden daha iyi olsunlar. Bizden daha fazla kazansinlar, bizden daha iyi yerde otursunlar diye anne ve baba olarak daima onlari düsünürüz.
Peki sevgili okuyucularim, bu sizce mümkün mü? Etrafimizda birçok edebiyatçinin, isadamlarinin, hatta alim zatlarin evlatlarini görmüssünüzdür. Veya çogumuzun bildigi siyasetçilerin evlatlari. Sonuç?
Sevgili dostlarim içinizden duymayaniniz yoktur zannediyorum. Birçok amcalarimi, agabeylerimi dinledigimde, veya tecrübe sahibi olduguna inandigim birçok dostlarim, tüm konusmalarinin sonunda bana sunu söylemislerdir:
“Keske çocuklarima çok vakit ayirsaydim. Is ve güçten, ihmalkarliktan çocuklarima yeterince zaman ayiramadim”
Inanin bu cümleleri duyuyorum ve sizlerde duymussunuzdur diye düsünüyorum.
Kendimize soralim hemen simdi, bizler annemiz veya babamiz, dedemiz gibi miyiz? Onlara benziyor muyuz? Onlara benzemek için çaba sarfediyor muyuz?
Isin asli, gençlerimiz gelecegimizdir. Yani, istikbal kelimesinin karsiligidir. Yani gençligi yapici sekilde elestirenleri, bu meseleye mesuliyet duygusuyla yaklasanlara söyleyecek hiçbir kelamim olamaz., Bu tür düsünceye sahip olan dostlarimin veya arkadaslarimin samimiyetinden zerre süphem olmaz ve olamaz.
Ama, “Bu gençlik islah olmaz, Ne oldu bu gençlige?” diyerek nara atan bazi kimseleride iyi taniyoruz. Bu tip gençlerden sikayetçi olanlara bir bakiniz, Kaç gencin elinden tutmuslar?, Hangi basarili ve kabiliyetli gencin yolunu açmislar? Genel itibari ile sürekli sikayette bulunurlar.
Allahin izni ile sancagi devralacak, emaneti koruyacak gençler vardir ve her daim varolacaklardir.
Sancagi devralacak, emaneti koruyacak gençler mutlaka çikiyor ve çikacaktir.
Aslinda sevgili dostlar, basligimiz ne idi “Gençlik Nereye Gidiyor?”
Sadece gençlik degil, hepimiz gidiyoruz. Zaman ilerliyor, yolculuk hizla devam ediyor.
Bir dahaki yazimizda bulusmak üzere, Saglicakla kalin.
