Son birkaç yil içerisinde ülkemizin birçok bölgesinde seyahatlerde bulundum.
Bunlar kimi zaman is, kimi zaman es, dost ve akraba ziyaretleri oldu.
Bu gezi ve ziyaret seyahatlerimde gözlemim genelde ülkemin ekonomik, siyasi, ahlaki, ticari yapisini gözlemlemek ile geçer.
Siyasi ahlakin son derece çirkinlestigi, ticari ahlakin ise artik her türlü sahtekarligin mübah sayildigi, Ekonomik yapinin ise adeta insanlarimizin " al takke ver külah misali" sikinti içerisinde " Ali'nin sapkasini Veli'ye, Veli'nin sapkasini Ali'ye" takarak gününü kurtarmaya çalistigini herkes gibi bende gözlemledim.
Sehirlerimizde gördügüm en göze çarpan ise bir anne ve babanin sokaga çiktiginda gördügü gençlerimizden iste bu benim oglum ve-ya iste bu benim kizim diye kimseyi sahiplenmeyecek kadar kilik, kiyafet, giyim, kusam içerisinde olmalari. Kime sorsam herkes dertli.
Zamane gençligi, (Z) kusagi, asir degisti, moda vs. ifadeler.
Evlilik çagina gelen kizina veya ogluna bir es bulmak için milyonluk sehirleri gezdiginde iste bu kiz oglum için ideal, iste bu genç kizim için ideal bir es tipi diyecegin bir genç âdeta yok gibi.
Bugün nasil olduysa saskinliktan küçük dilimi yutacak kadar bir güzel gördüm.
Toplu tasima aracina binen bir genç kiz benim gibi neredeyse metrobüs içerisindeki yasli, genç, kadin, kiz, herkesin dikkatini çekti.
Ne kafasinda ilginç bir boya, ne gögüsler sonuna kadar açik, ne vücudunu bütün çiplakligiyla sergileyen tayt, ne kolunda, göbeginde, omuzunda, kalçasinin üstünde, dövme, ne-de iç çamasirini gösterecek kadar mini etek giyerek insanlarin dikkatini çekmemisti.
Piril, piril dogal saçi omuzlarina kadar sarkmis, zülüf tel, tel yüzüne sarkarken abartisiz makyaji, aliskanligimizdan asla vaz geçmedigimiz genis kesim kot pantolonu üzerine giydigi beyaz gömlegi yakasinin iki dügmesinin açikligi arasinda ay yildizli Türk bayragi, iki eliyle tuttugu çantasindan çikardigi Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün (Nutuk) kitabini okumaya baslamasi ilk basta koluna, omzuna göstermelik Gazi Mustafa Kemal dövmesi yaptiran gençlerin dikkatini çekti.
Kulaginda kulaklikla son ses müzik dinleyerek disariya çikan sesten habersiz olan gençler ise önce burun ucuyla süzüp sonra cephelerini ona dönmelerini görmek ise âdeta ibretlik bir tablo gibiydi.
Yasi kemale ermis olan kadin ve erkekler ise ülkemizde hala gururla basimizi dik tutacak gençlerin yetistigine dair fisildamalari ise bir baska güzeldi.
Tüm bu çevresinde olan ve bitenleri fark edemeyecek kadar okudugu kitaba dalan bu çok az sayida gördügümüz kiz çocugu modeli yaninda bosalan koltuklarin dahi farkina varmiyordu.
Kendisinden yasça biraz büyük olan bir hanimin " Kizim bosta koltuk var oturmaz misiniz?" seklindeki sorusu ise âdeta metrobüs içerisinde az sayida olan gençlere soguk dus etkisi yapacak sekilde
"Ablacim simdi bir yasli, engelli, çocuklu annemiz biner, bos kalsa daha iyi olur" oldu.
Metrobüs içerisinde bir çok kisinin bunu yetistiren anne ve babanin ellerinden öpmek gerekli seklinde benzeri ifadeler kullanirken bu genç ve güzel kiz çocugumuz âdeta yeni nesil gençlere ders vererek inecegi istasyona gelmisti.
Benim gibi herkesin gördügü güzel inmisti ama bir anda metrobüs sus, pus olmustu.
Alisik oldugumuz genç kizlarimizin erkekleri aratmayan argo konusmalari, sinkafli ifadeleri, kahkahalar kopararak erkek arkadaslariyla sakalasmalari durmus, herkes birbirine bakarak bu gördügümüz gerçek miydi diye saskinliklarini üzerlerinden atmaya çalisiyordu.
Bugün ben bir güzel gördüm sizlerle paylasmak istedim.
Bugün benimle birlikte bu güzel kizimizi gören herkesin evinde, is yerinde konusunun bugün gördügünü anlatacak olmasindan yana zerre kuskum yoktur.
Böyle güzel ve akilli kiz veya erkek çocuk yetistiren tüm anne ve babalara saygilar sunuyor, hosça ve dostça kalin diyorum.
Kalin saglicakla.
