Dünyadaki bu isleyis kimsenin karismamasini gerektirecek kadar harika ve göründügü kadar kusursuz mu? Hala mutsuz hisseden ve hak ettigi yere gelemedigine inanan insanlar varsa o kadar da kusursuz degilmis demek ki.
Herkesin birbirinin hayatina sahip olmak istedigi bu gezegende kim kendi hayatindan memnun hissediyor? Insanlarin bir seylerin daha da farkinda olmasini isterdim mesela. Hayatin ne kadar degerli oldugunun. Sadece bir kere yasama firsatinin oldugu bu hayati hangimiz gerçekten telafisi yokmus gibi yasiyoruz ki? Hepimiz esit imkanlara sahip degiliz belki ama yasama hakki hepimizde var ve buna sahip çikmaliyiz. Bunun bilincinde olan bir insanlik isterdim.
Hangimiz kapitalizm gibi bir sistemin yogunlugunda söyle bir saniye sadece etrafi gerçekten benimseyerek inceleme firsati bulabiliyoruz ki? Zamani satin almak için çalismayacagim kendi zamanimi yönetebilecegim bir sistemde yasamak isterdim. Zamanin bile para karsiligi olan bir sistemde neyin bana ait olduguna ben karar verebilir miyim? Kendimi hissedebilecegim bir dünya isterdim.
Simdi kendimize “ Dünyada neyi degistirmek isterdin” diye soruyoruz. Ben her insanin ayni olmaya çalismasini degistirmek isterdim mesela. Hepimiz farkli olsak, birbirimiz olmaya çalismak yerine farkliliklarimizla bir araya gelsek nasil olurdu acaba? Mevlana’nin dünya üzerinde bu kadar etki olusturmasinda farkliliklardan beslenmesi de önemli bir etken degil miydi? Böyle olsaydi daha çok seyi degistirebilirdik dünyada. Girdigimiz bir ortamda herkes çikolatali dondurma seviyor diye almasaydik daha iyi olurdu sanki. Belki de mutsuz olmazdik o zaman. Dünya daha farkli bir yer olurdu. Bunun olabilmesi için kendimizi reddetmemeyi ögrenmeliyiz önce. Insanlar artik farkli olmanin zararli oldugunu düsünür hale geldi. Bir de su açidan baksak mesela bir sergide bir resme bakiyorsun. Herkes o resim hakkinda öznel düsünmek ister. Kim bir resim hakkinda baska insanlarla birebir ayni düsünüyor olabilir ki. Peki söyle bir sey söylesem dogru olur mu? Insan da bir resim kadar biricik, degerli ve benzersiz olamaz mi? Bir sergideki resimler kadar farkli yorumlayabilmek mümkün degil mi insani?
Belki de dünyanin degismesi için önce farkli bakabilmek gerekiyordur dünyaya.
