Bir tren diyorum gelse
Bütün sızıları, bütün kötülükleri
Diş ağrısına benzeyen
Ne kadar acı varsa hepsini
Götürse gelmemek üzere
Gökyüzü daha mavi olurdu
İnsanlar içlerindeki kötülükleri
Gökyüzüne, suya, toprağa,
Bulaştırıyorlar hiç durmadan
Bir tren diyorum gelse
Dünyaya sinen tüm çirkinlikleri
İnsanların yüreklerindeki
Zifttende siyah karanlıkları alsa
Gökyüzü daha mavi olurdu
Bir tren diyorum gelse
Evlerin içine doluşan
Dört duvarı sarmış tüm hüzünleri
Annelerin tüm bahtsızlıklarını
Akşam eve dönen eli boş
Babanın derin kederini alsa
Gökyüzü daha mavi olurdu
Çocukların gülşüyle aydınlanırdı
Lambasız sokaklar ve caddeler