31 Mart seçimleri sonrası, belediyelere ait alanlarda özel gereksinimli bireyler için tahsis edilen alanları, otizmli bireylere hizmet veren merkezleri iyileştirebilmek adına fikir ve projelerimizi sunmak için randevu talep ettik.
Randevu demiyorum, randevular!
Erken yaş eğitim modeli ile sorunları çözüme kavuşturan, otizm tanısı yani raporunun kalkmasına vesile olan, ergen ve yetişkin yaş eğitim modelleri ile yetkinlik kazandıran kurumlarla iş birliği yapıp, aile ve eğitimci eğitimini sağlamaktı amaç...
Hepimizin bu hayatta görevleri vardır.
Bizler de Özel Gereksinimli Bireyler Derneği olarak kendimize görevler tanımladık.
Bu görevlerin:
1. Özel gereksinimli bireyler için Bursa’daki kamu kurumları ve yerel yönetimlerdeki eğitim ve etkinlik alanlarının iyileştirilmesi için projeler sunmak.
2. Dezavantajlı bireylerimizin ve ailelerinin sorunlarına köklü çözümler üretip, her birini tek tek sorunsuz hale getirmek.
Bir bireyin sorunlarının tam çözüme ulaşması, onun topluma faydalı olması için gerekli ilk şarttır.
Ancak, 3 yıldır derneğimizin ikinci görevi için hız alamadık.
Şu anda yalnızca 4 bireyin hayatına dokunabildik. Oysa bu sayının yüzleri bulması gerekiyordu!
Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Mustafa Bozbey ile görüşebilmek adına seçim sonrası Başkan'a mesaj bölümü üzerinden başlayarak e-posta, telefon ve katıldığımız farkındalık etkinliklerinde birebir görüşmelerle randevu talep ettik.
Ancak bir dönüş alamadık!
Bir etkinlikte konuyu gündeme getirdiğimizde, numaramız alındı ve hemen geri dönüş sağlanacağı söylendi.
Yeni yönetimde konuyla ilgisi olmayan bir daire başkanımızı ziyaret ettik: Sayın Pınar Işıkyıldız.
Kendisi yaşananları ve çözüm önerilerini dikkatle dinledi. Nazik ve ilgili yaklaşımı için çok teşekkür ediyorum.
İlgili birimlere aktardı ve özel gereksinimli bireylerin sorunlarının konuşulduğu bir toplantıya davet etti.
Toplantıda notlar alındı, çözüm önerileri dinlendi, toplantı sonrası yeniden bir görüşme sağlanacağı söylendi.
Ama söz orada kaldı!
Ocak ayında Sayın Mustafa Bozbey ile bir randevu oluşturuldu. Ancak, randevuya bir gün kala iptal edildi.
İptal nedenini sorduğumda, acil bir toplantı olduğu ve Başkan’ın şehir dışında olacağı söylendi. Ayrıca bu iptalin benim dahil olduğum siyasi partiyle ya da başka bir sebeple ilgisi olmadığı özellikle belirtildi.
Manidar bir açıklama!
Neden böyle bir açıklama yapma gereği duyuldu?
Ve en kısa zamanda dönüş yapacaklarını söylediler…
Hâlâ bekliyoruz!
Katıldığım etkinliklerde, yetkililere bu uzun bekleyişi ve zaman aşımını dile getirdim. Çalıştaylarda sorunları ve çözüm önerilerini anlattığımızı, belediyeleri temsilen gelen kişilerin de bu ihtiyaçları fark ettiğini belirttim.
Ama hep sorduğum soru şu:
Biz dernekler mi sizlere ulaşmak için koşuşturmalı, yoksa sizler mi sorunlara çözüm sunanlara ulaşmalısınız?
En son iki etkinlikte yine numaramız alındı.
Biri 3 Aralık Dünya Engelliler Günü, diğeri ise 8 Mart Dünya Kadınlar Günü.
Sayın Seden Bozbey hanımefendiye bizzat tekrar söyledim.
Yaşananları ayaküstü konuştuk.
Kendisi "Mümkün değil" dedi ve yine bilgiler alındı.
31 Mart seçimlerinin ertesi günü başlayan talep, iki hafta sonra 1 yılı dolduracak!
Bu konuların en baştaki yetkiliye ulaşmadan, ilgili şubelerde konuşulması gerekir. Ancak, o birimleri ziyaret ettiğimizde, geçmişte yapılanları dinlemekten bizim projelerimizi anlatmaya fırsat bulamıyoruz.
Bu yüzden, mecburen en üst yönetime ulaşmaya çalışıyoruz!
Osmangazi Belediye Başkanı Sayın Erkan Aydın ile de Aralık ayında yapılan Engelliler Farkındalık Kahvaltısı'nda görüştük.
Kendisine yine şu soruyu yönelttim:
"Bizler mi sizlere, sizler mi bizlere ulaşmak için gayret göstermelisiniz?"
Bir geri dönüş oldu, ancak bizler birebir belediye başkanları ile görüşmeyi talep ediyoruz.
Çünkü yetkili müdürlere gerekli talimatları belediye başkanlarının bizzat vermesi, süreci hızlandıracaktır.
ÖCEM’ler, Celal Sönmez Gündüzlü Bakım Evi ve Rehabilitasyon Merkezi, BAREM, Kent Konseyleri Engelli Eğitim Alanları…
Eğer buralarda tam kapasiteyle, problem çözen bir eğitim modeli uygulanırsa, Bursa’da özel gereksinimli bireyler için var olan alanların yeterli olduğunu veya sadece küçük bir iyileştirme gerektiğini göreceğiz!
Ama kim kime, kim duma?
İstatistik yok!
Eğitim modeli yok!
Aile ve eğitimci eğitimsiz!
Yönetici ve kurum sahipleri eğitimsiz!
Yeni nesil eğitim modelleri, kurum sahipleri ve yöneticilerin ilgisini çekmiyor olacak ki…
Randevulara dönüş yok!
Sesimizi duyurduğumuzda ise zaman aşımı yaşanıyor.
Son iki yılda eğitim alanında bir arpa boyu yol katedemedik!
Selametle kalmak için yolları bilmek veya bilenlere sahip çıkmak önemlidir.
Özel Gereksinimli Bireyler Derneği Başkanı
