Ramazan başların caminin bahçesi ve içi çocuk sesleriyle doluyken sonlarına doğru tek bir çocuk neredeyse camide bulunmuyor.
Malumdur ki, Ramazan ayı fırsat ayıdır. Günahlardan arınma ve ibadet alışkanlığı kazanma açısından da önemli bir yeri vardır. Kişinin kendini hesaba çekmesi, kötü alışkanlıklarını terk edip iyi alışkanlıklar yaşantı haline getirmesi için önemli bir fırsat ayıdır.
Kendimiz için bir fırsat ayı olduğu gibi, çocuklarımıza da ibadet şuuru kazandırmak için Ramazan ayı Bir nevi bir okul görevi görür. Gerek çocuklara yaşlarına uygun şekilde oruç tutturmak gerekse namaz alışkanlığı ve cami sevgisi kazandırmak için önemli bir zaman aralığıdır. Bir nevi aileye ve çocuğa kimlik ve kişilik kazandırmak için Ramazan bir okuldur.
Manevi değerlerden kopmuşluğun vermiş olduğu bunalım çağı neslini yeniden manevi değerlere kavuşturmakla inşa edebiliriz. İşte tam burada, çocukların daha küçük yaşta sahura kaldırılması, tutabildiği kadar yaşına uygun oruç tutması, orucun hikmetlerinin çocuk oruçluyken anlatılması, namaz alışkanlığını cemaatle namaz kılarak kazandırmaya çalışılması, ve çocukla birlikte teravih namazına giderek gerek ibadet şuuru gerekse cami sevgisi ve alışkanlığı kazandırılması Ramazan ile mümkündür.
Gelelim asıl meseleye...
Ramazan aylarında olabildiğince dostları iftara davet eder ve iftarlara da icabet etmeye çalışırım. Kurumların şatafatlı iftarlarını bırakalı çok oldu. Lakin samimi dost ve kardeşlerimizin iftarlarına olabildiğince gitmeye çalışır ve Ramazan'a münasip sohbetlerde bulunmaya gayret ederim. Akşam namazını cemaatle kılıp teravih namazını ise camide kılmaya gayret ederim.
Teravih namazına gittiğim farklı camilerde karşılaştığım benzer bir manzarayı burada bu makalemizin asıl konusu yapacağım.
Ramazan başlarken gerek camilerin giriş bahçeleri, avluları gerek içi çocuklarla doludur. Cami avlusu belki yaz Kur'an kursunda dahi bu kadar cıvıl cıvıl çocuk sesleri ile dolmamaktadır. Büyüklerin tavırları ve davranışları yüzünden, çocuklara karşı kullandıkları olumsuz sözlerden, çıkışlardan dolayı bu çocuklar ya korkutuluyor ya kovuluyor. Neticede camiyi terk ediyor. Nice meşhur insanla namaz konusunu konuştuğumuzda, camiden kovulduğu için dine düşman olduğunu da söylüyor. Tam burada, büyüklerin çocuklara karşı tavır ve davranışları yüzünden bu çocuklar camiden ve namazdan uzaklaştığı takdirde, “sebep olan işleyen gibidir” hadisi gereği bu çocukların dinden kopması sebebiyle işledikleri bütün günahlardan onları camiden ve namazdan uzaklaştıran büyükler sorumlu olduğunu hatırlatmak gerekir.
Büyükler, çocukları birer şeker ile yanlarına alıp namaz kıldıracakları yerde, çocuklara bağırıp çağırmaktadırlar. Hatta bazen öyle ileri gidip gaflet ve cehalet içerisinde bir edayla “bunların babaları bile camiye gelmezken bunlar gelip bizim rahatımızı bozuyor” diye çıkışanlara da şahit olduk, oluyoruz. Oysa babası dahi camiye gelmeyen bir çocuğu, Allah cami avlusuna kadar getirmiş. Sen bu çocuğu alıp iki tatlı sözle safta yanına çekip, rekât aralarında başını okşayıp Cennet vesilen yapsana... Allah bu fırsatı ayağına kadar getirmişken, sen bu fırsatı değerlendirip Allah'ın rızasını kazanmak yerine, çocuğa bağırıp çağırıp camiden kovmakla Allah'ın gazabını neden üzerine çekiyorsun? Hz. Hasan ve Hüseyin R.A. Efendimiz ASM’in omuzuna namaz kılarken çıktığı gibi bu çocuklar omuzuna mı çıktı?
Çözüm belli… Ramazan'a girmeden önceki Cuma hutbesinde, İmam efendi Ramazan'da çocukların camiye getirilmesi konusunu anlatacak ve gerekirse her teravih namazından önce hatırlatacak. Müftü efendiler camileri gezecek ve camideki çocukların alışkanlık kazanması için büyüklere tavsiyelerde bulunacak, imamları teşvik edecek. Babalar camiye giderken çocuklarını yanlarına alacak ve gerekirse çocuklarına hediyeler alacak. İmam Efendi'ye hediye verip habersizmiş gibi çocuğuna hediye ettirecek.
Örnek Uygulama
4,5 yaşında küçük oğlum, Adana Yüreğir DSİ TOKİ camiye namaza gitmek için artık beni zorluyor. Sebebi ise, cami imamı Adnan Pazar hocamın ilgisi. Bazen Adnan hocaya 10 lira, 20 lira gibi kağıt para veriyorum. Adnan hocam oğlum Muhammed Said’e camiye geldiği için namaz sonunda bu parayı takdim ediyor. Hatta bazen ben vermesem de kendisi veriyor. Tab’î bunu aralıklarla yapıyoruz. İbadeti paraya bağlamamak lazım, maddiyatı sadece teşvik aracı kılmak gerek. Yine Ramazan sonunda, camiye sürekli gelenlere hediye sözü verildi ve oğlum bunu duydu. Kendisi kepçe istedi. Ben de bir kepçe alıp Adnan hocaya vereceğim. O da oğluma hediye edecek. Böylece Ramazan ve cami ile bağı güçlendirmek için fırsat değerlendirmiş olacağız.
Ey babalar ve ey hocalar! Hristiyanlar aynı bu yöntemle çocuklarını kiliseye, ibadete bağlamaya çalışıyorlar. Noel babaların torbasındaki hediyeleri ve papazların çocuklara verdiği hediyelerin çocukların babaları tarafından alındığını unutmayın. Eğer çocuklarınızı iman ile şereflendirmezseniz, imansızlık bunalımı size çok pahalıya patlayacak. Hem maddi ve dünyevi anlamda, hem manevi ve ahiret anlamında size çok pahalıya patlayacak. Onun için her durumu ve fırsatı değerlendirerek gençlerimize ve çocuklarınıza iman ve ibadet alışkanlığı kazandırmaya çalışmalıyız.
Ramazan'ın başında cami avlusu ve girişi çocuklarla doluyken, Ramazan sonuna geldiğimizde gayretli bazı babaların çocuklarını namaza getirmelerinin dışında, camide tek bir çocuk göremiyoruz. Cami avlusu boş caminin içi boş. Bu gidişle cenaze namazını kıldıracak ve kılacak nesil bulamayacağız. Şimdi ben bu çocukları camiden kovan büyüklere soruyorum: Siz ölünce sizin cenaze namazınızı kim kılacak?
Adnan Kalkan
adnankalkan01@gmail.com
