Bismillahirrahmanirrahim.
Filistin, Doğu Türkistan, Sudan, Orta Doğu kan revan içinde. Tecavüz edilen kardeşlerimize mi, çocuklara, bebeklere, ihtiyarlara yapılan zulme mi ağlayalım; hangisine?
Beni “İsrail’in yaptığına elimizden bir şey gelmiyor” derken, şimdi de Sudan’daki kardeşlerimize yapılanlar kahre perişan ediyor.
Çocuklarıyla asılan anneler, canlı canlı gömülen siviller… Tecavüz ve daha niceleri yapılmakta.
Peygamber Efendimiz buyurmadı mı: “Müslümanlar bir beden gibidir; hangi uzuv ağrırsa tüm beden etkilenir.” Bir Müslüman’ın acı çekmesi bizi çok üzmektedir.
Arap, Türk, siyahi veya başka milletten olması önemli değil; “Lâ ilâhe illallah” diyen kardeşimizdir.
İnsan kendi kardeşine nasıl kıyabilir, zulüm edebilir, öldürebilir? Akıl almıyor: ya iman etmedik, ya kardeş olamadık. Savaşa çıkan Peygamber Efendimiz yolun ortasında köpek ve yavrularını görür görmez koca ordunun yolunu değiştirmiştir. Peygamber Efendimiz müşrikleri esir almış; elleri sıkı bağlandığı için müşrikler inlemiş, ellerini çözdürmüştür. Hazreti Ali’ye yüzüne tüküren müşriği öldürmekten vazgeçirmiştir.
Demek ki “Allahu ekber” diyenler içinde Müslüman kılığına girmiş şeytanlar vardır. Çünkü Müslüman’ın Müslüman’a namusu, canı, malı haramdır.
“İmanla kardeşlik kurmak, mazluma el uzatmaktır — göz pınarları kurudu ama vicdanlarımız uyanmalı.”
(Bu alıntıda anahtar kelimeler: iman, kardeşlik, mazlum kullanıldı.)
Ayet (Hucurat, 10):
“Bütün mü’minler kardeştir; öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’a gönülden saygı besleyip O’na karşı gelmekten sakının ki O’nun rahmetine erişesiniz.”
Hadis:
Ebu Abdullah İbn Ömer (radıyallahu anhüma)’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Müslüman, müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, haksızlık yapmaz, onu düşmana teslim etmez. Müslüman kardeşinin ihtiyacını gideren kimsenin Allah da ihtiyacını giderir.”
Ayet ve hadis-i şerif her şeyi bize anlatıyor. Kardeş olmamız, birleşmemiz emrediliyor. Bizler ise kafirlerin sözleriyle kardeşlerimizi öldürüyor, zulmediyoruz. Hayvanı öldürdüğümüzde dahi canımız yanıyor. Nasıl olur da hayvanlara yapılmayacak işleri kardeşlerimize yapıyoruz? “Lâ ilâhe illallah” demiş bir kişiyi öldüremeyiz, zulüm edemeyiz.
Diğer dinlerle bile savaş yapılırken hattâ aşmayın diye bize emrediliyor. İslam’da asla kadına, çocuğa, ihtiyara, hayvana ve diğer unsurlara yönelik zulüm yoktur. Müslüman, kafirlerin ve siyonistlerin emrinde olmaz, onları dost edinmez. Dost edinirse onlar gibi katı kalpli ve zalim olur.
Allah’ım, tekrar adaleti tesis etmeyi, mazlumu-magduru koruyup kollamayı bizlere nasip eylesin.
Amin ya Muîn! Celle celâluhû.
Siz ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda paylaşın — mazlumlar için sesimizi birlikte yükseltelim.
