Tefekküre daldık, dergaha gittik
Fikrimizi yobaz fikir gördüler
Manevi tabibe agâha gittik
Zikrimizi, riya zikir gördüler
Dünyevi, uhrevi çalışınca biz
Bilmezin tavrına alışınca biz
Derviş meclisinde buluşunca biz
Bizleri çağ dışı, hakir gördüler
Parayı kazandık, kalbe sokmadık
Şeytani yollara ışık yakmadık
Dünyaya nefsani gözle bakmadık
Gönlümüz zengindi, fakir gördüler
Kirâmen kâtibin her an yanında
Tövbe et! Azrail gelir anında
Durmuş diyor, hayat imtihanında
Bir çoğu mezarı çukur gördüler
Durmuş Tunacık
