Bu davranış, bitki ve hayvanlarda bilinçli değil ama insanda bilinçli…
Bu eylem varlığın amacı…
Amacı açığa çıkartan soru ise “niçin?” sorusu…
Bu soru insanı amacın sahibine yani yaratıcısına götürür…
İnsanlık var olduğu sürece bu yaratıcıyı bilmek ve anlamak ister…
Nitekim insan, çaresizlik söz konusu olduğu zaman Allah’ı (cc) bilmeye yönelir.
Bilmek yönelmenin adresi…
Ve deprem, sel, pandemi gibi travma durumlarında, yaratıcıya yönelmek ister.
İnsanın O’na yönelme ihtiyacı onun Allah’ı (cc) bilmeye meyilli olduğunu gösterir.
Onun bu özelliğini gösteren ayet:
“ Karada ve denizde sizi yürüten O’dur. Hani, gemide olduğunuz zamanı; gemiler güzel bir rüzgârla içindekileri yüzdürürlerken ve bununla sevindikleri sırada, birden kasıp kavuran bir kasırga gemiye gelip çatar. Her yandan dalgalar gelip ve kendilerinin tamamen kuşatıldıklarını anladıkları zaman; dini yalnız O’na özgü kılarak Allah’a yalvarmaya başlarlar: “Eğer bizi bu sıkıntıdan kurtarırsan, elbette ki şükredenlerden olacağız! ” (derler).” (10/Yunus, 22)
Allah’ı (cc) inkâr etmek isteyen, farkında olmadan Allah’a (cc) inanmaya yüz tutar…
Çünkü insan aklına getirip düşündüğü şeyi inkâr etmeye yeltenir…
Allah’ın (cc) varlığını aklına getirmeyip düşünmese inkâr etme zahmetine girmeyecek…
Bu yüzden her inkâr var oluşu kabullenmenin niyetini içerir.
Ona sorulacak en değerli sorular:
“İnkâr etmek istediğin varlığı tarif eder misin?”
“Bu tarife nasıl ve niçin ulaştın?”
Bu sorular, insanın iç benliğinde gizli yaratıcının varlığının kabulünü açığa çıkarır.
İnsan, toplumsal yaşamda Allah’ı bilmek (cc), yalnız iken de O’nu düşünmek ister.
Bilmek ile düşünmek arasındaki fark…
Düşünerek bireysel iç benliğini, bilmek ile de toplumsal benliğini güçlendirir.
İnsanın bilmesi, eylemsel davranışlara yönelik…
Hırsızlık, haksız yere adam öldürmek gibi eylemler, ölüm sonrasını hatırlatan davranışlar…
Bu, insanın ölüm sonrasını bilmeye bağlı davranışlar sergileyeceğini gösterir.
İnsanın yalnız iken Allah’ı (cc) düşünmesine şu ayeti örnek verebiliriz.
“ Onlar ayakta, oturarak ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler: ‘Rabbimiz (derler), bunu boş yere yaratmadın, sen yücesin, bizi ateş azabından koru! ” (3/Al-i İmran, 191)
Sonuçta insan, Allah’ı (cc) bilmeye meyilli bir varlıktır.
