Bir vücudun azaları gibi.
Bir problem, bir çaresizlik varsa elbette o problemin bir çözümü bir çaresi de muhakkak vardır. Yeter ki siz gayret edin.
Bir kanepeye, koltuğa bir eşyaya zarar verdiğimizde o eski hâle dönemiyor ise o zaman bunca zorlukla mücadele eden ve evladı gözleri önünde çare olamayan annenin, babanın, ailenin kalbi, ruhu bedeni nasıl olur?
Eşyaya önem veririz, oysa eşyalarımız o kadar çoktur ki emin olun her bireyin evinde sınırsız şekilde vardır.
Oysa eşyaya verdiğimiz değer ve önemi aynı değer ve hassasiyeti insan kalbine zarar verirken çok dikkat etmeyenler olduk.
İnsan olmak hâl ehli olmakla anlaşılır.
Kullanıyor zannedilir. Hep evladına yaşadıklarını anlatır. Hep bir beklenti içindedir diye düşünülür bolca da ifade edilir.
Engelli evlatlar(ımız) için bir çok anne suçlanır. Sebeb ne? diyenlerimizin bu sorusuna bir anne için verilecek en azap verici cevap "BÖYLE BİR EVLAT DOĞURDUĞUDUR."
Oysa annenin de bir hayatı yok mu?
Onun da bir anne, bir kadın olarak hakları yok mu?
Elbette, gezmek, eğlenmek, güzel giyinmek, hattâ ve hattâ yemek yerken bile sürekli kontrol edeceği biri olmadan yemek yemekte hakları değil mi?
Onların da...
Tükenmişlik....
Bıkmışlık yaşamadan, annelere ve ailelere mola verdirmek, destek olmak, bırakıldığı her yerde gözü arkada kalmadan bir saat yaşamak hakları.
Nice,
Dayak yiyen...
Kapıları camları kırık...
Dolapları asma kilitli evlerimiz var.
Özel gereksinimli bireyler tek engelli olanlar değildir.
Her bireyin bir yâda birçok özel gereksinimi vardır.
Nedir onlar? diye soracak olursanız cevabı da o kadar basit ve her an her daim hiç bir ücret ödemeden yüreğinizden gelecek pırıltılardır.
Bir bedeli yoktur.
Bir yaptırımı yoktur
Hepimizin yapacağı karşılıksız sevgi, ilgi, değer görmek, işlerinde destek, saygı, ötelenmemekdir.
Nevkadar da kolay değil mi?
Her insan için kibar, nazik, naif olmalı, verdiğimiz hizmette makam ayrımı yapmadan hizmet etmek zorundayız.
Hepimiz bir birimize hizmet eden sektörlerin çalışanlarıyız. Yani bir makinanın çarklari gibiyiz.
Şehrin yâda ülkemizin yönetiminde yâda kurumumuzun üst yönetiminde olan birine ve evladına nasıl davranır isek, bizim de sizin de evladınız o hizmette, değer bireylerdir.
Görevlerimizi eksiksiz yapacak, bir birini üzmeyecek tek ülke Türkiye.
Hep birlikte bu düzeni kuracaklar ve tekrar el ele güzel yarınları inşa edeceğiz inşallah
Selam ve dua ile.
Sevgiyle kalın.
Özel Gereksinimli Bireyler Dernek Başkanı
Tülay Gürel
