*Müslüman, Allah’tan gayrıyı (insan, mal-mülk, makam-mevki, vs) putlaştırmamalıdır.
*Müslüman, Allah’a kulluğunda ihlâslı olmalı ve riyâdan (gösteriş için yapılan), süm’adan (duyulsun, bilinsin için yapılan) kaçınmalıdır.
*Müslüman, Allah’a kul olmanın, nefse kul olmaktan ( insanlara, mala-mülke, makama-mevkiye, vs kul olmaktan kurtulma) azade olmak olduğunu bilmelidir. Çünkü; Allah’a ihlâslı kul olan, daha hiçbir şeye köle olamaz ve gerçekten hür olur.
*Müslüman salih amellerinin (iyilik, hayır-hasenat, vs) karşılığını sadece Allah’tan beklemelidir, başkalarından değil.
*Müslüman, daima Kur’ânın ölçülerini esas kabul etmeli ve Hz.Resulullah’ı rehber edinmelidir.
*Müslüman, ne nefsine, ne de başkalarına zulüm yapmamalıdır.
*Müslümanın, Allah’ın emirlerine itâat etmemesi (farzları yerine getirmemesi, haramları işlemesi) nefsine zulümdür.
*Müslüman, aczinden dolayı nefsine-hevâsına uyup günah işlediği zaman hemen tevbe edip Hakk’a dönmelidir. *Müslüman, hiçbir zaman ‘fâsık-ı mütecâhir’ (Allah’ın haram kıldıklarını açıktan açığa, küstahça, hatta övünerek işleyen) olmamalıdır. HafizenAllah bu, insanı Din’den çıkarır.
*Müslüman kindar olmamalıdır. Müslüman kindar değil, dindardır.
*Müslüman, ‘Yaradan’dan ötürü, yaratılan her şeyi sevmelidir. Özellikle de Mü’minleri çok sevmelidir. Çünkü Allah, mü’minleri kardeş etmiştir. Hiç insan kardeşini sevmemezlik yapar mı?
*Müslüman şefkâtli ve merhametli olmalıdır. Rehberleri olan Hz.Resûlullah alemlere rahmet olarak gönderilmiştir.Katı kalplilik zalim gaddarların sıfatıdır.
*Müslüman kendi nefsine karşı azimetli (tavizsiz) ve fakat başkalarına karşı musamahalı olmalıdır. Kusurları ‘kavl-i leyyin’ ile düzeltmelidir.
*Müslüman YALAN söylememelidir. Yalan bir ‘kâfir sıfattır’ ve de münâfıklık alâmetidir. Yalan asla Müslüman’da bulunamaz bir sıfattır.
*Müslümanın şi’ârı DOĞRULUKTUR. Müşrikler Hz. Peygamber’in elçiliğini kabul etmiyor, ama doğru sözlü olduğunu tastik ediyorlardı. Müslüman doğruluktan asla ayrılmamalıdır.(1,2)
*Müslüman bile bile haram yememelidir.
*Müslüman hırsızlık, yolsuzluk yapmamalıdır.
*Müslüman iftira atmamalıdır, gıybet etmemelidir.
*Müslüman her konuda adaletli olmalıdır. Adaleti, sadece kendi yandaşlarına değil, yaratılan her mahluka karşı da göstermelidir.
*Müslüman, merhametli, muhabbetli ve insaflı olmalıdır.
*Müslüman hakka, doğruya taraftar olmalıdır. Hak muarızında (hasmında-rakibinde) da olsa hakkı kabul etmelidir.
*Müslüman, fitnenin katilden (cinayet) daha eşed (daha şiddetli-kötü) olduğunu bilmelidir. Ve hiçbir şekilde fitne-fesat çıkarmamalı ve fitneye de alet olmamalıdır.
*Müslümanın özü-sözü bir olmalı, her zaman, her yerde daima dürüst olmalıdır. *Müslüman emin, güvenilir kişi olmalıdır. Hz.Peygamber (sav), ‘Muhammed-ül Emin’ lakaplıydı. Müşrikler O’nun Peygamberliğini kabul etmediler. Ama emanetlerini getirip O’na teslim ediyorlardı. Çünkü biliyorlardı ki,O emanete hıyanet etmez.
*Müslüman, ne Dünyalık için, ne de Ahiret için, nefsini önceleyip, başkalarının aleyhinde çalışmamalı, ekmeği ile oynamamalı ve ‘kuyusunu kazmamalıdır’.
*Müslüman mürüvvetli, sehâvetli (cömert) olmalıdır.
*Müslüman isrâftan kaçınmalıdır.
*Müslüman, ne cimri, nede savruk olmamalı velakin iktisat etmelidir.
*Müslüman, Akıl’a, ilme önem vermeli, taassubtan, cahillikten kaçınmalıdır.
*Müslüman liyakâtli olmalı ve işini iyi yapmalıdır.
*Müslüman daima hakdan, doğrudan yana olmalı ve zararına da olsa haksızdan, bâtıldan yana olmamalıdır.
*Müslüman firâsetli olmalı, ahmak olmamalıdır (iki defa aynı deliğe elini sokup, ısıttırmamalıdır).
*Müslüman daima Hakk’ın dâvâ’sını dillendirmeli ve başkalarının ‘menfeat amigoluğunu’ yapmamalıdır.
*Müslüman amaçlarına ulaşmak için daima meşru yolları kullanmalı ve fakat gayrı meşru veya gayri ahlâki yollara teveccüh etmemelidir (yalan, iftira,rüşvet,fitne-fesat,vs).
*Müslüman kibirli olmamalı, nefsine yan çıkmamalı ve nefsini temize çıkarmamalıdır.
*Müslüman emanete hıyanet etmemeli ve miri (devlet) malını gasbetmemeli, kendi şahsi menfeati için kullanmamalıdır.
*Müslüman, bir nimete (mal, makam, şöhret,vs) nâil olursa, bunun Allah’ın bir ihsânı olduğunu unutmamalı ve nankörlük edip, kibire kapılmamalı, ‘ne oldum delisi’ olmamalıdır.
*Müslüman, kendisine yapılan bir iyiliği unutmamalı ve hep vefâlı olmalıdır.
*Müslüman, Dünya’da devamlı kalamıyacağını, ölümü, Ahiret’i, Mahkeme-i kübrâyı, hayatında yaptıklarının hesabını Allah’a vereceğini asla ve asla unutmamalıdır.
*Müslüman, kendini bir köprüde yürüyen bir yolcu olarak görmelidir. Öyle bir köprü ki, bir tarafında Dünya ve hayat, öbür tarafında ise ölüm ve Ahiret var. Böyle bir yolculukta; İnsan gaflete (sarhoşluğa) kapılıp, Hakk’ın yolundan çıkıp, kendini dalâletin uçurumuna atar mı?
*Ne mutlu o Müslümana ki, Allah’a ihlâslı kul ola ve Sırat-ı müstakim’den (İslâm’dan) ayrılmaya.
Ya Rabb!
Bizi, Kendine ihlâslı kul ve Habib’ine sâdık ümmet eyle. Amin Ya Muîn.
(1):’’Hak yola dönenlerle birlikte ey Resulüm, emrolunduğun gibi dosdoğru ol ! Azıp, sapıtmayın. Allah yaptıklarınızı çok iyi görmektedir’’(Hud-112).
(2):Hz. Peygamber’in ‘Beni Hud suresinin ‘’Emrolunduğun gibi dosdoğru ol’’ ayeti ihtiyarlattı’ dediği rivayet olunmuştur (Tirmizi-sünen).
