Kurban yakınlaşmak, yaklaşmaksa eğer insanlara nasıl yaklaştığınıza ne şekil yaklaştığınıza ve nasıl yakınlık kurduğunuza bakın..
Kurduğunuz ilişkiler sizi değil yakınlaşmak peyderpey uzaklaştırmışsa eğer,aralara dağlar yetmemis hasım yapmışsa eğer ,neyi kurban ettiğinize bakın...
Unutmayın ki , yaşamı her an paylaşmak durumunda kalan insan , kurban ettiği şeyle yaklaşır yakınlaşır veya uzaklaşır...
Aralara değil mesafeler,tolere dahi edemeyeceğiniz, soğuk hisler girer, toparlayamazsınız...
Yamacınızdaki insan,çok ötelerdedir aslında farkında dahi değilsinizdir...
Yaşamın neredeyse her vaktini hem cinsi ile bir arada geçirmek ihtiyacında olan insan, bunu yılda bir kurban eti ile de farklı bir ödülle de yapamaz...
Yaklaşmak ve yakınlaşmak süreklilik ister..
İnsanın insanla her daim ilişki içerisinde bulunduğu bir dünyada yaklaşmak, yakınlaşmak illaki maddi dünyayı paylaşmak gibi bir zaruret doğuruyorsa da maneviyatla yoğrulmadan sunulan bir maddi sunum; eksiktir,verimsizdir ,kesiktir...
Devamı olmaz...
Hisleri, duyguları , yürekleri paylaşamayanlar,maddi unsurları paylaşımı da yürekten olmaz, yerini bulmaz, daimi hiç olamaz , bu durumda yakınlaşma nasıl olabilir?
Yürekte makes bulmayan yakınlaşma unsuru hertürlü kısırdır.
Sunduğu anın ertesi günü kaybolur.
Siz on bir ayın insani ilişkilerinizdeki yerinize bakın...
İnsanlarla nasıl yakınlık kurduğunuza; “ kurban argümanlarınıza” ve bu yolda nasıl çaba sarf ettiğinize ...
İnsanı değerlerde nerde olduğunuza ,hakta, hukukta,merhamette , anlayışta, empatide, sevgide , saygıda nerde olduğunuza...
Zira bunlar yaklaşmada ve yakınlaşmada aslolan antrenmanlardır .
Antrenmanlarınız ne kadar güçlüyse , kondisyonunuz o kadar güçlü olur, yerini bulur.
İnsani ilişkileri önceleyen İslam, yine bu noktada sonuca götüren insani değerleri öncelemiştir. Ama yaşama yayarak, peyder pey; hakkı ,hukuku gözeterek ..
Öyle yılda bir topu taca atma mantığıyla ,maddi bir torpille olmaz ..
Hop dek olmaz ..
Yürek emeği ister...
Bir yıl boyunca, insani dürtülerle yaklaşmadığınız,yakınlaşmadığınız insanlara promosyon mantığıyla yakınlaşamazsınız...
En çekirdek ilişkiden en büyüğüne kadar yaklaşmak insani hislerle olur.
Her zaman maddi anlamda paylaşacağınız şeyler olmaz fakat her zaman varolan insani değerleri muhafaza edebilir ve bu yaklaşımı canlı tutabilirsiniz.
Sosyal olan insan, sosyalliğini erdemli bir şekilde yaşama soktuğu sürece, yol ışık olur...
Işıklı bir yolda illaki en asgarî ,yılda bir ödül veya ödüller olacaktır...
Kurbanlarımızı yaşama yaymak umuduyla...
