Tarih öncesi çağlar:
Kaba Taş (Paleolitik) Çağ = 2.500.000 – M. Ö. 12000,
Yontma Taş (Mezolitik) Çağ = M. Ö. 12.000 – M. Ö. 9.000,
Cilalı Taş (Neolitik) Çağ = M. Ö. 9.000 – M. Ö. 5.500,
Maden (Kalkolitik) Çağ = M. Ö. 5.000 – M. Ö. 3.500….
Tarihi Çağlar:
İlk (Antik) Çağ = M. Ö. 3200 – M. S. 375,
Orta Çağ = 375 – 1453,
Yeni Çağ = 1453 – 1789,
Yakın Çağ = 1789 – günümüz.
Bu arada Yakın Çağ olarak adlandırılan günümüzü de kapsayan çağ; Fransız devrimi ve sanayi devrimi ile başladığı kabul edilen çağdır. Kronolojik dizilime göre daha önce yaşanıp sonlanmış olan Yeni çağ, Rönesans ve reform gelişmelerini de içerdiği için bu çağa “akıl çağı” da dendiği olmuştur.
Ve bu gün öyle bir çağdayız ki bu çağ pek çok isimle yada terimle yan yana anılıyor. Uzay çağı, Teknoloji çağı, bilim çağı vs. Ama son yirmi yılda gelinen, son iki üç yılda ivmesi hızlanarak ulaşılan noktaya bakıyoruz( çukura mı demeliyim bilemedim) akıldan, bilimden hızla uzaklaşılıp, tarih kitaplarında barbarlıkla anılacak bir çağın kucağındayız bu gün dünya olarak.
Teknolojik gelişmeler alıp başını gitmişken ilkeden, etikten, değerler bütününden, hümanizmden uzak bir mental yapı egemen kültür halini almış durumda. Rönesans ve reform ile dinin ve kilisenin devletler üzerindeki otoritesine son verilmiş ve aklı önceleyen bir döneme girilmişken bu gün bir tarafta Yahudilik dininin mensuplarının hezeyanına teslim olmuş , diğer taraftan kapitalizm ve emperyalizmin pençesinde canavarlaşmış barbarlar nedeni ile bir barbarlık çağının kucağında bulmuştur dünya kendini.
Dünya üzerinde devam eden savaşlara, yapılan saldırılara bakıyoruz: Batı medeniyetleri(?) , Amerika, İsrail tümüyle şirazeden çıkmış akılla hareket etmeyi çoktan bırakmış durumdalar. Ülkeler yamyam gibi birbirinin üzerine, malına, mülküne, zenginliğine çöküyor. Olagelen kötülükler , zulümler, soykırımlar için devletler birbirine üç maymunu oynuyorlar. Dünya siyaseti akıl ile izah olunamaz bir hale gelmiş durumda.
Hümanizmi esas alarak gelişmek adına kaydettiğimiz onca yüzyılı , uluslararası sözleşmeleri , evrensel değerler olarak kabul görmüş insan hakları, çocuk hakları gibi pek çok düzenlemeyi rafa kaldırmış, hatta sadece kağıt üzerinde bırakmış ülkelerin bulunuş hali yakın çağın öncesine kadar indi.
Her şeye rağmen entellektüel olabilmiş ve kalabilmiş insanlara bu günü okumak ne kadar zor gelse de işin özeti güçlü kabul edilen devletlerin dini argümanları aparat olarak kullanılması sureti ile verimli topraklara, su kaynaklarına ve yer altı zenginliklerine sahip olma mücadelesine tanıklık ediyoruz hep birlikte. Yamyamca bir mücadele bu. Ve şu bir gerçek ki dünya bir avuç yamyamın elinde oyuncak olmuş durumda . Olup bitenlere hümanizm odaklı bakabilen dünya milletleri ise kendi siyasi otoritelerine etki edemez halde bu gün. Dünya devler liginde özenle diyayn edilmiş siyasi arenalar birbirinin aynı figürlere teslim olmuş vaziyette. İlkeli bir mücadele ile kurtuluş ümidi taşımayan milletler çözümü kah sokaklarda arıyor, kah bir kurtarıcı için dua ediyorlar.
Yazık ki bu keşmekeşin içinden çıkıp yaşamayı başarabilecek olan çocuklarımız bu çağı “BARBARLIK ÇAĞI” olarak kaydedecek tarih kitaplarına.
Ve inanın bekliyorum, dünya şimdilik orta çağa doğru bir iniş trendinde ancak tam olarak daha ne kadar dibe vuracağız, merakla bekliyorum!!!!
