Akademik olarak belki gelişim gösteremeyen özel birey sosyal alanda başarılı olacaktır.
Elbette bu konuda her birey aynı olanaklara sahip değil istiyoruz ki bütün özel bireyler aynı imkânlara sahip olsunlar aynı eğitimleri aynı sosyal ortamları olsun.
Bulunduğumuz aile, çevre, ekonomik farklılıklar tabiki etkilemekte bu durumu.
Bu durumda ailenin çocuğun gelişimi için araştırmacı olması gerekmektedir. Çocuğun yetenekleri ilgi alanları gözlemlenmeli ve desteklenmeli.
Bu alanda gelişimi akademik olarak gelişimine de katkı sağlayacaktır. Spor yapması, resim yapması,müzikle uğraşması, tamir işleriyle meşgul olması evdeki küçük aletleri tamir etmeye çalışması.
Okula gidiyor zaten okulda öğretsinler diyerek bırakılmamalı özel bireylerin her alanda olması gelişimleri ve topluma kaynasıp uyum sağlaması gereklidir.
Belki akademik gelişim olmayacak okumayı dahi ögrenemeyecek fakat özel bireyler mehter takımında, belki spor dallarında,belki resim yada müzik te başarılı olacak kendini bu şekilde ifade etmeyi öğrenecek.
Lütfen özel birey aileleri çocuklarımızı iyi tanıyalım ve yonlendirelim. Bazen bizim için küçük gibi görünen şeyler özel birey için önemlidir. Birlikte sinemaya gitmek, bowling oynamak, yürüyüş yapmak, dışarda yemek yemek, insanlarla iletişim kurmasını sağlamak akademik gelişiminden çok daha faydalı olacaktır birey için.
Bunu hiç bir eğitimle ölcemeyiz yada bu birey şunları yapar şunları yapamaz diyemeyiz bu konu gerçekten çok hassas ince bir nokta çocuğu yaşayan aile kadar çocuğun yapabileceklerine yeteneklerine hakim ve bilgi sahibi olacak kimse yoktur.
Çocuğunu kabullenip durumu hakkında en iyi bilen ve bilgiye sahip olan ailedir herzaman unutmayalım bu çocuklar Allah'ın Dünya da bize emaneti emanete en güzel şekilde sahip olmakla mükellefiz.
Selma Erarslan Oşlu
Özel Gereksinimli Bireyler Derneği Kurucu Üyesi ve Down sendromlu bir meleğin annesi
