Yazmak direnmekti biraz da
İnsanın kendiyle olan kavgası
Hayatla olan kavgasından daha ağırdı
İnsan kalabalimek ve direnmek
Bir insanı gücendirmeden, kırmadan
Bastığın toprağı bile incitmeden
Naif adımlarla yürüyebilmek güzeldi
Yazıyorum hiç durmadan yazıyorum
Bir daha hiç yazamayacakmış gibi
lal olan sesizliğime ses oluyor
Her yazdığım satır biraz da ben oluyor
Yazmak biraz da özgürlüktü
İmam gazalinin dediği gibi ;
Ben bir serçeyim ve bu beden benim
Ben uçtum o kafesten
Rehin kaldı bedenim
Herkesin bir kafesi vardı
İçinden çıkamadığı ve çırpındığı
Belki yazar değilim,şair hiç değilim
Hayatta kalabilmek için
Yazdıklarına tutunan biriyim sadece
Bilirim yazmasam ruhum çürüyecekti
Lal olan içimdeki benin sesidir
Yazdığım her cümle , her satır
Yazmak biraz da nefes almaktı