Cehaletin kol gezdiği
Herkesin herkesleştiği
Dürüstlüğün yalana dolandığı
Hakikata kör olduğu
Bir çağda yaşamak ne zordu
Gaflet uyukusuna dalan
İnsanlığın uyanması
Mümkünmüydü uyanabilirmiydi
Gözlere perde inmiş bi çare
Dünya bir evdi oysa
Ne çok anlamlar yüklendi
Gelip geçici misfarliğe
Vademiz hiç dolmayacak gibi
Ordan oraya amaçsızca
Ne çok koşturduk durduk
Ne çok telaşlarımız vardı
Hep bir yerler vardı
Yetişmemiz gereken
Ve hiç bitmeyen bitmeyecek
Bir tek güzel bir söze vakit yoktu
Elindekleri paylaşmaya
Bir yetimin başını okşamaya
Düşene el uzatmaya an yoktu
Geç kalmış bir sözün
Ve geç kalmış bir özürün
Ne kadar çok anlamsızdı
Ölüm düşeğinde ki birine
Sunulan sevgi şefkat anlamsızdı
Zaman; vakit ayırmadıklarımıza
Siz bir gün gelirde vakit
Ayırırsınız diye beklemez
İnsanoğlunu afetmeyen tek şey
Zamandı ve acımasızdı