Ne çok geçer ayetler de degil mi?
Ey insanlar!
Ey müminler!
Ey iman edenler!
Kur'an ayetlerini okuyanlar, çokça duyariz bu hitaplari. Bazen de, bulundugumuz mekanlar da, kulak asinasi olmusuzdur. Duyariz duymasina, okuruz okumasina da ne kadar üzerimize aliriz.
Evet dostlar!
Bugün sizler ile bu önemli halimizi konusup, bazi noktalara dikkat çekmek istiyorum.
Dinimiz ile alâkali birçok hitabi uyariyi hamdolsun ki okuruz. Hiç âyet meali ya da tefsiri açmamis olsak bile ki bu en büyük kayip, muhakkak bir sohbet meclisin de, bir hocayi dinlerken, ya da camiye yolu düsenlerin kulaklarina degdigi hitaplardir bunlar.
Ah degiyor degmesine de üzerimize aliyormuyuz. Aslin da bu hitaplarin bize sahsimiza söylendiginin ne kadar farkindayiz?
Ey Iman edenler! derken; bende o iman idenlerden biriyim.
Ey inananlar! derken; bende o inananlardanim.
Ey Insanlar! derken; o insan benim! diyormuyuz?
O hitap, ben kula! bunun ne kadar farkindayim?
Sorular, sorular.
Evet dostlar haydi soralim bunu kendimize,
Biz ALLAH'in kulu degil miyiz?
Biz, ALLAH'in yarattigi insan degil miyiz?
Biz, ALLAH''a iman edenlerden degil miyiz?
Ve biz, o inananlarin içinde degilmiyiz. Degilsek sayet zaten konusacak birsey yok. Amaaa öyle isek bu hitap neden bizi ürpertmiyor?
Neden sadece Kuran'in indigi zaman ki insanlara, sahabelere hitap ediliyormus gibi algiliyoruz.
Ve yine neden?
O hitaplarin arkasindan gelen uyarilar, kaideler kurallar bir baskasina gelmiscesine bizi etkilemiyor.
Hitabi duyuyoruz aklimiza kendimiz haricinde herkes geliyor degil mi? Herhangi bir uyari geliyorsa bu hitabin akabinde hemen aklimiza baska isim geliyor.
Tesettür ise, baskasinin tesettürü, faiz ise, hemen yakinimizda faiz yiyen, kul hakki ise, bizim hakkimizin yenildigi düsüncesi beliriyor aklimiz da.
Oysa o hitap banaa!
Ben insan olan, iman eden inandim diyen kula!
O zaman her uyariyi kendi üzerime almam, her kural kaide de kendi kurallarimi koymam, her teselli de gönlümü teselli etmem gerekir.
Cennet anlatiliyor ise huzur bulmam, azaptan bahsediyorsa ürpermem, insan hakki yiyen diyorsa; acaba mi? diye iç muhasebemi yapmam gerekiyor. O hitap bana dostlar, bize tek tek her birimize;
Ey insanlar, biziz!
Muhatap alinmis sahsimiza hitap edilmistir. Abdullah ibni Mesud'un(r.a) dedigi gibi;
"Siz bilseydiniz eger, bunun(Ey insanlar!) ne demek oldugunu, sanki;" ALLAH'IN sizinle konusmasin da ey Ali!, ey Fatima! Ey Zehra! demesi gibidir."
Allah ondan razi olsun. Nasil güzel anlatmis bizlere bu hitabin kisiye özel oldugunu.
Iste bizim de bu sekilde bu. hitaplari sahsimiza alip; Kainatin efendisini dinleyen;
"Ümmü SELEME"(r.a) gibi,
Ey insanlar! hitabini duyunca kalbimizin titreyip bu hitap bana; Ben insan degil miyim? dememiz gerekiyor.
"Ey insanlar!
Allah'a muhtaç olan sizsiniz. Zengin ve övülmeye layik olan O'dur."(Fatir\15)